Onze hersenen denken niet.

Wij als ziel denken en voelen. Veel wetenschappers zijn echter van mening dat de geest van de mens in de hersenen zetelt, ons hele wezen zou zich in de hersenen bevinden. En er zijn onderzoekers die stellen: “Wij zijn ons brein.” Zij geloven dat de hersenen met hun ongelooflijk complexe chemische, elektrische en enzymatische samenstelling, de menselijke geest zou zijn.

Hersenen denken niet

Onze hersenen zijn slechts het middel waarmee wij als ziel de wereld buiten ons kunnen waarnemen en ermee kunnen communiceren. Als ziel gebruiken wij de zintuiglijke informatie die in de hersencellen door de zintuigen wordt opgeslagen. Wij als ziel nemen die zintuiglijke informatie op en maken aan de hand daarvan onze keuzes. Maar omdat onze ziel en onze geest niet met een apparaat te meten zijn, geloven onderzoekers niet in het bestaan van de menselijke ziel.

Niet onze hersenen, maar wij als ziel denken en voelen; wij als ziel beslissen, maken keuzes. Onderzoekers laten stelselmatig de ziel als de werkelijke waarnemer en haar geest buiten hun beschouwingen, omdat zij hun onderzoek nog steeds beperken tot de vaste materie en zich niet verdiepen in de overeenkomsten tussen materie en geest.

Bewustzijn zonder hersenen

De buitengewoon waardevolle ervaringen van tienduizenden mensen die ná hun klinische ‘dood’ heel bewust – maar zónder hun hersenen dus – de werkelijk bestaande geestelijke wereld meegemaakt hebben, worden niet door de hersenonderzoekers bestudeerd. Mensen met een Bijna-Dood-Ervaring (BDE) vertellen over een heerlijk vredig en uiterst liefdevol bestaan. Zij ervaren een wonderschone wereld waar ze liever nu, dan morgen naar terug willen. Terwijl er in hun brein geen enkele activiteit meer aantoonbaar was, hoorden zij de mensen hier op aarde praten, zagen zij wat er met hun ‘dode’ lichaam werd gedaan en toen ze weer uit hun schijnbare ‘dood’ terug waren gekomen, vertelden zij aan de dokters precies wat er was gebeurd en wat er was gezegd. Bewijst dit niet erg goed dat de hersenen niet het centrum van bewustzijn zijn?

Nieuwe wetenschap

Wij als ziel denken en voelen en gebruiken daarbij onze lichamelijke zintuigen om hier op aarde in een stoffelijk lichaam te kunnen functioneren. De oren, ogen, neus, tong en de huid dragen via het zenuwstelsel signalen aan die wij als ziel in de hersencellen (neuronen) kunnen lezen en interpreteren. Zo worden we ons bewust van de buitenwereld en we ontwikkelen gedachten en gevoelens aan de hand van die zintuiglijke informatie. Maar onze innerlijke gedachte- en gevoelswereld maakt geen deel uit van onze stoffelijke hersenen. Het lichaam met haar hersenen en zenuwstelsel is slechts een tijdelijk voertuig dat bij de lichamelijke dood wordt achtergelaten. Als ziel leven we aan gene zijde eeuwig verder, met alle ervaringen, gedachten en gevoelens die we hier op aarde ontwikkelden.

Deze volkomen nieuwe wetenschap over de menselijke hersenen heeft Jezus in Zijn tijd aan Zijn volgelingen met voorbeelden laten zien en hun de werking van de hersenen uitvoerig verklaard. Jakob Lorber heeft in de 19e eeuw via het innerlijk woord deze diepgaande wijsheid ontvangen en in de Jakob Lorber boeken mogen doorgeven, opdat de mens er nu nog kennis van kan nemen.

Andere berichten