Ribosomen zijn intelligente krachten.

Alle cellen kunnen de eiwitten en enzymen maken die zij voor hun specifieke functie nodig hebben. Die eiwitten maken zij met de hulp van ribosomen, dat zijn hun eiwitfabrieken. Het blijkt dat ribosomen intelligente krachten zijn die zelf uit maar liefst 80 verschillende eiwitten bestaan en op een zeer ingenieuze manier snel eiwitten maken. Kort gezegd: een complex van 80 eiwitten maakt andere eiwitten met de hulp van grondstoffen (aminozuren) die de cel zelf maakt of uit de bloedstroom opneemt.

Kip en ei probleem

Elke onderzoeker kan zich nu afvragen: als een complex van tientallen verschillende eiwitten (het ribosoom) op zijn beurt eiwitten maakt, wat of wie maakte dan de eiwitten waaruit het ribosoom zèlf is gemaakt? Dus eiwitten maken eiwitten. Maar, hoe kan dat als er nog geen eiwitproducerend systeem is ontwikkeld? Wie of wat maakte dan voor het eerst die 80 (!) verschillende eiwitten waaruit ribosomen bestaan?! Wie of wat heeft dat ingewikkelde eiwitproducerende systeem ontworpen waar nog weer andere eiwitten (polymerases) voor nodig waren en zijn? Naast de ribosomen met hun eigen RNA molecuul, zijn namelijk DNA, boodschapper RNA, transport-RNA moleculen met hun aminozuren óók nog eens nodig voor de productie van eiwitten. Welke intelligentie zorgde ervoor dat die eerste eiwitten werden gemaakt? En, welke intelligentie zorgt ervoor dat die duizenden ribosomen snel en schijnbaar moeiteloos hun grondstoffen aangereikt krijgen, want al deze verschillende intelligente krachten werken op de een of andere manier feilloos met elkaar samen bij het maken van eiwitten en enzymen.

Nog een probleem

Eén cel is bijna oneindig groot in vergelijking met de grootte van één aminozuur, of één RNA-transport molecuul. Atomen en moleculen zijn ongelooflijk klein en een cel is al gauw één tot tien micrometer groot. Het lijkt dan alsof een cel een universum is voor één atoom, één aminozuur, maar zelfs ook voor een eiwit molecuul. Het lijkt dan alsof iemand op zoek is naar de aarde in de Melkweg die ongeveer 360 miljard kilometer lang en bijna 110 miljard kilometer breed is? Zonder te weten waar te zoeken, lukt dat niemand.

Deze video toont de ongelooflijk complexe serie acties die een ribosoom moet uitvoeren om één eiwit te maken. Dit organel moet de hem gegeven genetische code snel lezen, vervolgens meteen de transporteurs met hun grondstoffen aantrekken en die weer de cel insturen voor een nieuwe ronde, want een eiwit bestaat al gauw uit honderden aminozuren.

Evolutionaire ontwikkeling

Gelukkig stellen wetenschappers zich ook dergelijke vragen. Hun idee is dat de ontwikkeling van een ribosoom een evolutionair proces moet zijn geweest. Zij stellen dat tijdens de evolutie er steeds selectie plaatsvond waarbij alleen díe eiwitten overbleven die een nuttige functie in de cel konden vervullen. Naast deze veronderstelde natuurlijke selectieprocessen, zou het toeval ook een buitengewoon grote rol moeten spelen, want zulke onderzoekers gaan voorbij aan het feit dat de twintig verschillende aminozuren (eiwit grondstoffen) een oneindig aantal verschillende eiwitten kunnen maken. Met een stapel bakstenen kan iemand allerlei bouwsels maken. Wat en hoe beslist de natuur dan tot het samenstellen van zo’n complex ribosoom?

Bijvoorbeeld met slechts vijf aminozuren kan een cel al 900.000 (= 20⁵) verschillende soorten eiwit maken. Met 200 aminozuren zijn er theoretisch 20²⁰⁰ verschillende combinaties mogelijk. Dat is echter een oneindig groot aantal en daarom kàn natuurlijke selectie absoluut geen rol spelen, want de kans op succes is theoretisch gezien oneindig klein. Wat de mens toeval noemt en daarnaast selectie veronderstelt, is in werkelijkheid de leiding van de God de Vader met de hulp van Zijn engelen. Wat wetenschappers als evolutionaire druk en selectie veronderstellen, is niets anders dan Gods werk zegt Jezus in de werken van de Nieuwe Openbaring door Jakob Lorber. Jezus geeft steeds verklaringen van natuurlijke processen, maar als de wetenschap die wil leren begrijpen, zal zij haar visie op het begrip materie moeten veranderen.

Schijnbare verklaring

Met hun schijnbare verklaring ontkennen wetenschappers de intelligentie van de ziel en haar geest die het lichaam opbouwen uit oerkrachten waarmee God de Vader de mens op en om de aarde heeft voorzien. Oerkrachten die in eerst instantie mineralen en organische bouwstoffen vormen waaruit dan onder andere de DNA en RNA-moleculen, eiwitten en enzymen worden gemaakt die met elkaar het leven van de cel vormgeven.

Omdat wetenschappers zich uitsluitend op het materiële aspect van het bestaan richten, zien zij het geestelijke aspect van materie niet. Het is de ziel in het lichaam onder leiding van haar geest die al die intelligente krachten zoals cellen, eiwitten, enzymen, DNA, RNA in stand houdt en coördineert. Zij ontvangt het leven van haar goddelijke geest die in haar hart woont, want een mens is een drie-eenheid van lichaam, ziel en haar geest.

Citaat

“Waar men niets anders dan uitwerkingen ziet, daar moeten ook evenveel krachten als uitwerkingen zijn; en omdat al die werkingen geordend en planmatig zijn, moeten er ook evenveel intelligenties als kracht aanwezig zijn. En uit deze gevolgtrekking wordt dan ook begrijpelijk, dat de materie alleen maar uit zielen, dus intelligenties bestaat, die door hogere krachten en intelligenties volgens ordening en behoefte tijdelijk kunnen worden vastgehouden.” Einde citaat uit het boek “Aarde en Maan” van de Jakob Lorber boeken.