Intelligente krachten als bouwstenen van materie
De wetenschap stelt dat alle materie uit moleculen en atomen is opgebouwd en dat elk atoom uit een verzameling elektronen, protonen en neutronen zou bestaan. Hoe zwaarder een scheikundig element is, uit hoe meer atomaire deeltjes dat specifieke atoom bestaat. Een waterstofatoom, een heel licht gas, heeft maar één proton, ijzer al 26 en lood heeft zelfs 82 protonen.
Volgens wetenschappelijk onderzoek bestaat een proton op zijn beurt uit nog kleinere deeltjes, namelijk twee up-quark en twee charm-quark deeltjes. Maar recent zou er zelfs nog een downquark in het proton te vinden zijn. Misschien kunnen we beter zeggen dat het proton uit vijf verschillende energieën, krachten lijkt te bestaan, want dit down-quark is wel heel anders dan de vier andere deeltjes.

Gevoelswaarde
Interessant is ook hun naamgeving, met name de charm-quark want het woord ‘charm’ suggereert een bepaalde gevoelswaarde, immers ‘charm’ betekent onder andere tovermiddel, bekoring en amulet. Als we naar de verklaringen over het metaal ijzer kijken, die Jakob Lorber in zijn boek Aarde en Maan heeft gegeven, dan past de gedachte dat een proton uit een vijftal quarks zou bestaan heel goed bij de gedachte dat een proton uit een aantal specifica bestaat, want zo noemt Lorber de samenstellende oerkrachten van alle materie.
Dat protonen onderling van aard kunnen verschillen, heeft de wetenschap nog niet aangetoond, daar wordt zelfs niet over gepraat, maar het feit dat de natuurkundige eigenschappen van waterstof heel anders zijn dan die van ijzer of lood, is alleen te begrijpen door aan te nemen dat bijvoorbeeld de protonen en hun quarkdeeltjes van aard verschillen. Een proton van bijvoorbeeld ijzer zou wel eens heel anders kunnen zijn dan een van de protonen van lood. Beide zijn een metaal, maar ze verschillen sterk van elkaar en hun karakteristieke natuurkundige eigenschappen zijn alleen maar in de praktijk vastgesteld, er is nooit een wetenschappelijke verklaring voor bedacht of gevonden.
Intelligenties
De massa van alle scheikundige elementen zou verklaard zijn door het aantal kerndeeltjes en dat lijkt logisch, maar waarom aluminium en ijzer harde metalen zijn en lood bijvoorbeeld relatief zacht, is niet verklaard. Als aluminium geen specifica in zich heeft die terug naar de kern van de aarde willen, hun thuis, is het logisch dat dit metaal een kleine massa heeft. Lood heeft kennelijk veel van dat soort specifica in zich, want anders zou het niet zo zwaar zijn. Maar aluminium is net als ijzer hard en dat is te verklaren met het specificum ‘zelfzucht’, want zelfzucht stoot geestelijk gezien af. Niemand vindt duidelijk egoïsme een prettige karaktertrek.
Het feit dat de wetenschap vaststelt dat er een woud van veel verschillende atomaire en sub-atomaire deeltjes zijn, zou wel eens als een bevestiging van Lorber’s verklaringen over de ware aard van materie kunnen zijn. Miljoenen specifica, intelligente-deeltjes zijn verantwoordelijk voor de vorming en aard van alle materie en door hun wisselende samenstellingen geven ze andere stoffen. (citaat A&M) Die miljoenen maal miljoenen bouwstenen, specifica, zijn in werkelijkheid geestelijke oerkrachten en de ware basis van alle materie. Door materie te gaan beschouwen als een uitdrukking van geestelijke eigenschappen, zou de wetenschap wel eens tot volkomen andere conclusies kunnen komen.